Wat zich zondagavond op de Marowijnerivier heeft afgespeeld, is een tragedie die ons diep in het hart heeft getroffen. Het verlies van dierbaren – volwassenen en kinderen – is ondraaglijk. In Marowijne voelen we elkaars pijn, want wij zijn meer dan buren: wij zijn één familie. Wanneer één dorp huilt, huilt de hele regio mee.

Meerdere dorpen zijn geraakt. Gezinnen zijn verscheurd door rouw, anderen leven nog in onzekerheid over het lot van hun geliefden. In deze momenten van verdriet en angst zoeken wij troost bij elkaar. We huilen samen, bidden samen, en hopen samen.

Onze diepe dank gaat uit naar alle hulpverleners – uit zowel Frans-Guyana als Suriname – die met moed en toewijding betrokken zijn bij de reddings- en zoekacties. Ook de vele dorpsbewoners die zich spontaan hebben aangesloten bij de hulpverlening, vaak met gevaar voor eigen leven, verdienen ons aller respect. Hun inzet toont de ware kracht van Marowijne: solidariteit en medemenselijkheid.

Als BEP Marowijne doen wij een dringende oproep tot structurele aandacht voor de veiligheid op onze waterwegen. Te vaak eisen deze cruciale, maar risicovolle routes mensenlevens. Dat moet veranderen.

Wij wensen de overlevenden een spoedig en volledig herstel toe. We staan stil bij het verlies van hen die ons zijn ontvallen. Moge zij in vrede rusten. En moge de families troost en kracht vinden in de verbondenheid van een gemeenschap die met hen rouwt.

BEP Marowijne