Wat een weekje is het weer geweest.  Als we alle negatieve punten die zich voordoen in ons land ook in een geschiedboekje zouden neerpennen, vraag ik me toch in gemoede af met welke woorden de perikelen van deze dagen zouden worden neergepend.

Prenobe die uit verdriet over verbroken banden maar gauw de plaat wou poetsen, terwijl de Haan hem achterna vloog.  De Haan is wat dat betreft mogelijk wat slimmer geweest, want iedereen vraagt zich af waar hij nu naartoe gevlogen is. Hij heeft er in elk geval geen gras over laten groeien en is vrijwillig doorgestroomd, ondanks de vele rode cijfers op zijn rapport. Ook de slimme hen in het hok kakelt een betrekkelijk stuk minder. Waarschijnlijk slechte voeding gehad.

Dan heb je nog de klokkenluider die de Sabaku aan zijn staart naar de beerput trok maar vermoedelijk vergeten was dat zijn eigen dossier ook nog een extra schok teweeg kon brengen.

Vanaf die stroomschok ook door een geopenbaard dossier ging is het betrekkelijk stil geworden aan die kant.  Tya, wie in een glazen huis woont zou niet met stenen moeten gooien. De kans is groot dat er een tegenaanval komt.

Weet je waar ik mij eigenlijk het meest zorgen over maak. Het lijkt erop, en dat is een schrikbarende en verontrustende ontwikkeling, dat dergelijke zaken ons niet eens meer verbazen. 

Wanneer we jaar in jaar uit, bij verschillende regeringen dergelijke perikelen hebben waargenomen, en partijen elke keer wanneer iets dergelijks zich voordoet schermen met de fouten van de regering voor hun, dan verwordt het tot een soort cultuur. Een beetje die, ‘toen zij zaten hebben ze dat ook gedaan en niemand zei wat,’ gedachte, met weglating van ‘en dus moeten jullie nu niet te veel zeuren,’ erachter, maar dat is wel wat men eigenlijk wil zeggen.

Eigenlijk probeert men daarmee het barbaarse diefachtige steelgedrag ergens te verzachten. Mannetjes die gejast en gedast van dit toch al zo getergde volk stelen en dan rustig proberen de plaat te poetsen voordat de haan de soep in wordt gelegd. Normaal gezien wordt die soep niet zo heet gegeten als het wordt opgediend maar a supu dies duidelijk kan bron yu tongo.  Anders zou die haan niet proberen te vliegen, als hij niet al is weggevlogen. De wonderen zijn de wereld echt nog niet uit. En we weten inmiddels allemaal dat bij God en Suriname alles mogelijk is. Een gezegde waar politici vaak misbruik van maken evenals de gemoedelijke, schouderophalende houding van het volk, elke keer wanneer zij geconfronteerd raakt met dergelijke perikelen.

Verontrustend die houding ja, omdat het een soort acceptatie begint te worden.

We zouden ons er fel tegen moeten verzetten, het afkeuren en eisen dat er maatregelen getroffen worden, tegen dergelijke handelingen en personen. We zouden er elke keer dat het gebeurt verontwaardigd over moeten zijn en opspringen, want het is geen normaal gedrag.  Wanneer de kleine man iets dergelijks doet, wordt hij vaak genoeg hangende het onderzoek ingesloten.  Is er een verschil omdat het om politici gaat? Want dat is wel het gevoel dat men aan het volk geeft op een gegeven moment.  Zelfs al heeft die haan geen poot meer om op te staan, hij was wel in staat te vliegen.