INGEZONDEN - De zo in de wereldpers belichte en gepropageerde klimaatconferentie onder supervisie van de Verenigde Naties moet in een breder perspectief voor de ontwikkeling van Suriname worden geplaatst. Binnen afzienbare tijd en wel in november later dit jaar zullen functionarissen van Suriname wederom afreizen naar dit wereldklimaatplatform om ideeën, inzichten en strategieën met milieudeskundigen over de hele wereld te bediscussiëren om te geraken tot effectieve mitigatie van de uitstoot van emissie. De conferentie wordt dit jaar de COP 30 genoemd en het wordt in Belem, Brazilië, ons zuiderbuurland gehouden. Belem is de meest geïndustrialiseerde stad in het noorden van Brazilië en staat te midden van het imposante en machtige Amazone-oerwoud.
De COP 30 is een vervolg van COP 29, dat vorig jaar werd gehouden in Azerbeidzjan. In Belem zal de zienswijze met betrekking tot klimatologische mutatie en reductie van CO2 vanuit de overheid, het bedrijfsleven en het maatschappelijke middenveld wederom gepresenteerd worden door de afgevaardigden vanuit de hele wereld. Suriname zal wederom ook haar bijdrage hierin leveren. Centraal bij deze beraadslaging op globaal niveau staat de omvang van het fonds dat de westerse geïndustrialiseerde landen bereid zijn beschikbaar te stellen ter compensatie van de ontwikkelingslanden die hun tropisch oerwoud onaangeroerd moeten laten ter waarborging van voldoende zuurstof in de wereld en maatregelen om de opstuwende klimaatverandering te mitigeren. Dit alles wordt veroorzaakt door de ongekende uitstoot van CO2 door industriële activiteiten in de rijke landen.
Het is duidelijk dat we dit forum als land moeten gebruiken om concreet aan te geven dat we als een voornaam groen land in de wereld met een CO2-negatieve uitstoot aanspraak maken op een representatief en legitiem deel van het fonds dat beschikbaar is gesteld. Middelen die wij dringend nodig hebben ten behoeve van onze duurzame ontwikkeling.
De klimaatconferentie in Bakoe, Azerbeidzjan, COP 29, zijn de rijke landen na langdurige debatten akkoord gegaan om vanaf 2035 $300 miljard per jaar beschikbaar te stellen ter compensatie voor de zuurstofleveranciers van de aarde. Ondertussen maken de ontwikkelingslanden zich op om later dit jaar een akkoord te kunnen sluiten met de ontwikkelde wereld om de compensatie per jaar op te schalen tot $1,3 biljoen aan middelen ter financiering van uiteenlopende ontwikkelingsprojecten in zuidelijke mogendheden in de wereld. Wat ook cruciaal in dit werelddebat is, is dat de rijke landen hun industrieën moeten temporiseren. Dit betekent dat ze hun emissie-uitstoot moeten terugbrengen tot aanvaardbare proportie. Echter worden er allerlei strategieën vanuit deze landen toegepast om dit streven te omzeilen en de emissie-uitstoot op een listige wijze te handhaven. Oneerlijk van de westerse landen is dat zij steeds komen met retorieken dat de kleine landen een stukje maatschappelijke verantwoordelijkheid aan de dag moeten leggen om hun tropisch oerwoud onaangeroerd te laten als de longen van de aarde, maar aan de andere kant willen zij hun industriële dominantie behouden of zelfs intensiveren.
Het zal nogal wat voeten in de aarde kosten alvorens de leiders uit het westen overstag zullen gaan en voortvarend meewerken aan beheersing van de klimaatsverandering. Dit zit diep geworteld in hun politieke ideologie, maatschappelijke visie en hun streven om de wereldmacht te behouden door voortdurend te streven naar economische dominantie. Het zijn dus overwegend de rechtsgeoriënteerde politici die openlijk dan wel subtiel via hun economische en maatschappelijke netwerken op basis van uitgekiende strategieën de industriële dominantie proberen te handhaven. Dus men zal nog enige tijd hierover delibereren om tot een adequate oplossing te geraken. In mijn optiek moet er een gouden middenweg gevonden worden. Dat houdt in dat de geïndustrialiseerde landen spoedig moeten in komen met een flinke financiële injectie ter compensatie aan de ontwikkelingslanden. Deze landen zullen aan de andere kant hun tropisch oerwoud gefaseerd en gemonitord in ontwikkeling brengen. Daarnaast zullen de westerse landen hun industriële activiteiten drastisch moeten temporiseren. Alleen op zo een manier kunnen we een menselijke modus op aarde bereiken ter waarborging van de continuïteit van de mensheid hier op aarde.
In het streven om het optimaal aan ontwikkelingsfondsen uit de groene onderhandelingen te halen, zal Suriname een dualistische benadering aan de dag moeten leggen. Onze nationale milieudeskundigen zullen bilateraal en ook multilateraal aan de slag moeten gaan. Vanwege onze strategische positie als een van de groenste landen ter wereld met een negatieve CO2-uitstoot en hoge carbon credit hebben we een sterke onderhandelingspositie om alvast te kijken wat we op individuele basis binnen kunnen halen. Daarnaast hebben we ook nog de mogelijkheid om met gelijkgerichte landen samen op te trekken en te putten uit de voordelen die daaruit zullen voortvloeien. Daarbij kunnen we strategische allianties vormen met de ACTO-leden en enkele Afrikaanse landen die rijk zijn aan tropisch regenwoud. De ACTO is een samenwerkingsverband voor onder andere duurzame ontwikkeling op het gebied van milieuontwikkeling en bevordering van de biodiversiteit van landen die zijn aangesloten aan het Amazone-oerwoud in Zuid-Amerika.
De duurzame ontwikkeling van de gemeenschappen in het binnenland van Suriname; met name de marrons en inheemsen zal meegenomen moeten worden in de zienswijze van de overheid en relevante milieu-instituten in ons land. De Conservation International Suriname (CIS) en Nationale Milieuautoriteiten (NMA) zijn in deze toonaangevende instanties die met de wetgeving in de hand en met autoriteit en gezag richting geven aan het nationale milieubeleid. Het is daarom ook van belang dat de groepen woonachtig in het binnenland ook worden geconsulteerd bij het formuleren van standpunten inzake duurzaam beheer van het tropisch oerwoud. Dit is van essentieel belang, omdat zij door de eeuwen heen vanwege hun cultuur en manier van leven in harmonie staan met het regenwoud en daardoor garant staan voor de waarborging en conservering van ons milieu.
Ettiré Patra
