Soms blader ik door de geschiedenis van mijn familie en besef ik hoe bijzonder de lijnen zijn die ons verbinden. Mijn voorvader Abraham George Ellis, geboren in 1846 in Paramaribo, was een man die zijn tijd ver vooruit was. In een periode waarin kleur en afkomst vaak deuren sloten, wist hij die juist te openen. Als eerste zwarte minister van Defensie in Nederland vocht hij zich met kennis, discipline en onverzettelijke moed naar de hoogste regionen van de samenleving — niet omdat hij werd toegelaten, maar omdat hij weigerde uitgesloten te blijven.

Meer dan een eeuw later zie ik diezelfde kracht terug in Joan Nunnely geboren in Paramaribo, opgegroeid in Rotterdam, en vandaag actief als ondernemer, docent en raadslid D66 . Zij zet zich dagelijks in voor gelijkheid, onderwijs, cultuur en gelijke kansen, en bewijst dat de geest van Ellis nog springlevend is: de overtuiging dat verandering begint met moed, inzet en geloof in eigen kracht.

Vijftig jaar geleden, in 1975, bracht de onafhankelijkheid van Suriname een grote migratiegolf op gang. Tienduizenden Surinamers kozen voor Nederland niet uit gemak, maar uit hoop. Ze namen hun veerkracht, kennis en cultuur mee, en verrijkten het land dat ooit hun kolonisator was. Hun komst veranderde Nederland blijvend: in de zorg, het onderwijs, de kunst, het leger en de politiek. Zij brachten nieuwe stemmen, nieuwe perspectieven en nieuwe energie.

In het huidige debat over migratie wordt vaak gesproken over grenzen en beperkingen. Maar de geschiedenis van mijn familie en van zoveel Surinaamse families laat iets anders zien: immigranten staan niet langs de zijlijn, ze bouwen mee aan het fundament van onze samenleving.

Van de kazernes en ministeries waarin Ellis geschiedenis schreef, tot de raadzalen waarin Nunnely vandaag het verschil maakt het zijn generaties die bijdragen, versterken en verbinden.

Dit is geen verhaal van toen. Het is een boodschap voor nu: Nederland, Suriname en de wereld worden sterker wanneer we ruimte maken voor ieder talent. Immigratie is geen bedreiging, maar een bron van vernieuwing, moed en hoop.

Als de geschiedenis ons iets leert, dan is het dit: Wat Abraham George Ellis ooit betekende voor Nederland, kunnen nieuwe generaties vandaag opnieuw betekenen mits wij de deuren open durven houden.

“Wat ooit begon in Paramaribo, leeft voort in de harten van zij die durven te dromen, te bouwen en te verbinden. De geschiedenis herhaalt zich niet ze geeft het stokje door.”

Dit artikel sluit aan bij het herdenkingsjaar ‘50 jaar Surinaamse onafhankelijkheid’ in 2025 en bij het bredere gesprek over gedeelde geschiedenis, migratie en identiteit. De Stichting Nazaten Familie Ellis wil met deze publicatie bewustwording creëren over de betekenis van Surinaamse veerkracht in de Nederlandse geschiedenis van de tijd van Ellis tot de generatie Nunnely.

Guillaume Ellis