INGEZONDEN - Accommodering en facilitering van de binnenlandse gemeenschappen ter behoud van het tropisch oerwoud is anno 2025 een must voor de regering. Agressieve acties zullen nu moeten komen om de klimaatfinanciering los te krijgen van de westerse geïndustrialiseerde mogendheden. Als carbonnegatief land (het minder uitstoten van CO2 dan het opnemen hiervan in onze atmosfeer) heeft Suriname een strategische onderhandelingspositie om de bedoelde financiering los te krijgen. Bij deze beraadslagingen zal de planning en financiering van duurzame ontwikkelingsactiviteiten van de binnenlandse gemeenschappen moeten worden meegenomen.
Het zijn namelijk de mensen in het binnenland van Suriname die ervoor hebben gezorgd dat het ecosysteem en de biodiversiteit door de eeuwen heen zijn gewaarborgd en daardoor de basis hebben gevormd voor conservering van ons oerwoud. Dankzij deze mensen kunnen we nu op wereldfora pronken met dit unicum, dat we een van de drie landen zijn op aarde met een CO2-negatieve status. De interventies van de binnenlandse bewoners door de eeuwen heen op het bos zijn minder dan minimaal geweest.
De transitie van primair bos naar kostgrondjes wordt binnen enkele jaren steeds weer hersteld tot primair bos. Een belangrijk deel van mijn jeugdige levensjaren heb ik doorgebracht in het oerwoud in het district Marowijne. Daardoor weet ik uit praktische ervaring heel goed hoe de verhouding en habitat is tussen flora en fauna in het oerwoud. Door de gebondenheid en afhankelijkheid van de binnenlandse gemeenschappen met het oerwoud worden de biodiversiteit en het ecosysteem op een ongedwongen manier gehandhaafd.
Vanwege de ongekende opkomst van de extractieve industrie (goud, bauxiet, aardolie, hout etc.) staat behoud van de biodiversiteit momenteel onder zware druk. Dit kan gekwalificeerd worden als een verwerpelijke revolutie van buitenaf. De verleiding om hier niet aan mee te doen is nu te groot, vooral als er aan de andere kant van duurzame ontwikkeling geen degelijke alternatieven zich aandienen. Het is duidelijk dat de wereld dit goed beseft en met alle serieusheid de benodigde financiële middelen beschikbaar stelt om de klimaatdoelen te halen.
Ondertussen is door een coalitie van internationale milieuorganisaties, mede op basis van het solide optreden van president Jennifer Simons van de Republiek Suriname bij de Algemene Vergadering van de VN, een bedrag van 20 miljoen dollar beschikbaar gesteld voor de klimaatfinanciering. Dit bedrag kan op basis van lobbywerk, internationale diplomatie en uitbreiding van internationale netwerken alleen maar worden opgeschaald naar rechts.
Capaciteitsversterking en technische ondersteuning voor de ministeries van OGM, RO, NH en GBB moeten snel van de grond komen. Ook additionele bijdragen vanuit de SBB en de milieuorganisaties NMA en CI-Suriname zijn gewenst. Dit alles gaat uiteraard gepaard met een zeker financieel plaatje. Daarom moeten deskundigen van al de bovengenoemde entiteiten een transparant financieel plaatje formuleren en presenteren.
Met de op handen zijnde klimaatfinanciering zullen wij als staat de ontwikkeling van het binnenland serieus op de integrale ontwikkeling van het achterland op de nationale ontwikkelingsagenda moeten plaatsen. Suriname kan zich niet meer permitteren om deze unieke gelegenheid zonder de gewenste resultaten aan zich voorbij te laten gaan. In de afgelopen 50 jaren heeft Suriname miljarden Amerikaanse dollars onder allerlei noemers beschikbaar gekregen. Het binnenland van Suriname komt er altijd bekaaid van af. In 1975 heeft Nederland bij de staatkundige onafhankelijkheid 3,1 miljard gulden beschikbaar gesteld ten gunste van de ontwikkeling van Suriname.
Daarnaast zijn er tot op heden ontelbare leningen gesloten door de staat Suriname ten behoeve van de nationale ontwikkeling. Van al deze middelen is er niets duidelijk zichtbaar in het binnenland. Dit kan verklaard worden door het feit dat er een gebrek is aan vrijwel alle publieke voorzieningen in het zuiden van Suriname.
Ettiré Patra
