Op donderdag 23 januari 2025 herdacht Manthorni Brahma Tewari, gehuwd Gangaram Panday, haar 100ste verjaardag. Ze is geboren op 23 januari 1925 in het district Beneden-Suriname en is het tweede kind van wijlen Raghoenandan Brahmatewari en Jaimani Sridath. Ze woonde aan de Rijweg naar Kwatta. Haar grootmoeder van vaderszijde, “Mata Gauri” Sewbalak, geboren in 1862, emigreerde uit India met het zeilschip Ganges 1 en zette voet aan wal in Suriname op 23 april 1889. Ze huwde met Brahma Tewari en overleed op 104-jarige leeftijd.

Manthorni, geboren op 23 januari 1925, bezocht vanaf 16 september 1937 de Oranjeschool te voet tot en met de vijfde klas. Op 12,5-jarige leeftijd werd ze uitgehuwelijkt aan Balkrishna Gangaram Panday (17 jaar) via m.b.a. Bhagvat. Samen met haar werd op dezelfde dag haar oudere zus Subhadra uitgehuwelijkt (ze kenden elkaar dus niet) aan de oudere broer van haar man Bhagvat, genaamd Ishwardath Gangaram Panday. Deze waren afkomstig uit het district Saramacca, plantage Dankbaarheid, gelegen aan de rechteroever van de Saramaccarivier. Het was een hele reis vanuit de Kwattaweg naar Saramacca. De Oost-Westverbinding bestond toen nog niet, dus eerst ging men met de auto naar Poelepantje; de overige stoet ging te voet en met de boot naar plantage Betania, omgeving Josi Kreek, aan de linkeroever van de Saramaccarivier. Hier verbleef ze enkele dagen, waarna ze vertrok naar plantage Dankbaarheid. Samen kregen ze 11 kinderen: de oudste werd geboren op 24 februari 1941 en de jongste op 14 april 1960.

Na enige tijd verhuisden ze naar Tijgerkreek en in 1951 naar Paramaribo: eerst naar de Dr. Sophie Redmondstraat, daarna naar de Pontewerfstraat, om later te verhuizen naar de Hogestraat no. 88. Ze werd m.b.a. Sapatia en als vrouwe Betsy (Betjie) genoemd. Hier werden vijf zonen geboren. Haar man was marktverkoper en samen runden zij een Ons Belang. In mei 1964 verhuisden zij naar Bloemendaal. Op 3 april 1964 werd haar man ernstig ziek en overleed op 20 juli 1964 in het 's Lands Hospitaal op 44-jarige leeftijd aan tetanus. Zij was toen 39 jaar jong; de drie oudste kinderen waren al getrouwd. Ze stond voor de uitdaging om de acht overige kinderen op te voeden.

Ondanks zware tijden zorgde ze ervoor dat al haar kinderen een goede opvoeding en scholing kregen. Ze bracht hen discipline, netheid en werklust bij.

Een van haar lijfspreuken is: "Als je iets doet, doe het met plezier of anders niet." Hoewel ze geen beroep had, werkte ze hard en liep ze twee tot drie keer per week van Bloemendaal naar haar ouderlijk huis om in de tuinbouwgrond te werken, groente te planten en oogsten, en gras te snijden voor de koeien. Ze droeg dit op haar hoofd naar de stal. Ze liep altijd en nam zelden de bus, enkel en alleen om elk dubbeltje te sparen. Verdriet bleef haar niet bespaard: twee jaar na het overlijden van haar echtgenoot overleed ook haar oudste zoon op 22-jarige leeftijd in Guyana door een dodelijk verkeersongeval. Daarnaast moest ze nog vijf van haar kinderen ten grave dragen.

In augustus 1980 verhuisde zij van Bloemendaal naar de Marthastraat en in 1993 naar de Auguststraat. Ze woonde jaren in Huize Ashiana. Namens dat tehuis liep ze meer dan twaalf jaar de Avondvierdaagse en vaak de Bigi Broki Waka. Dit kon ze tot haar 93ste jaar in 2018, totdat ernstige wonden aan hoofd, hals en armen door een hondenbeet haar enkele dagen op de intensive care deden belanden. Mw. Gangaram Panday-Brahma Tewari kreeg in totaal 11 kinderen, 24 kleinkinderen, 19 achterkleinkinderen en 5 achterachterkleinkinderen. Velen van hen genoten hoge opleidingen en zijn dienstbaar in de medische sector, het vakmanschap, onderwijs, advocatuur, ondernemerschap, enzovoort.

Belangrijk te vermelden is dat haar vader Raghoenandan Brahmatewari lid van de Koloniale Staten is geweest van 1938-1942. In 1942 schreef hij een boek over de kokoscultuur in Suriname, richtte hij een eigen politieke Congrespartij op en ontving hij prinses Juliana en prins Bernhard thuis. Hij was zeer religieus en bouwde samen met zijn moeder Mata Gauri een school en waterput in haar geboortedorp Sadhampura, West-Bihar, India. Hij schonk ook een terrein aan de Kwattaweg, waar nu Stichting Mata Gauri is gevestigd.

Haar schoonvader Rambharos (Baba Radja) Gangaram Panday was een van de oprichters van de VHP op 16 januari 1949 en de grondlegger van de verbroederingspolitiek in 1955. Hij zorgde, na veel plantagebezoeken en politieke lobby, dat J.A. Pengel kandidaat werd gesteld in Saramacca. Vier straten zijn vernoemd naar haar opa, vader, moeder en schoonvader.

De familie vierde haar 100ste verjaardag in vreugde en blijdschap.

Organisatie Hindoe Media