‘Ja mi breyti dat mi de na Sranan’ als een nazaat van onze Baap en Maai. Dit benadrukte president Chandrikapersad Santokhi recent bij de herdenking van 151 jaar Hindoestaanse Immigratie.

Hij apprecieerde het ten zeerste dat zijn voorouders ‘toen gekozen hebben om naar Suriname te komen, gekozen hebben om het zekere achter te laten en te gaan voor het onzekere. Dit was bedoeld dat wij een goed leven konden hebben in dit prachtige land.’ Laten we dat koesteren, hield het staatshoofd het publiek voor, Suriname is een gezegend land, benadrukte de president. Andere landen in de wereld worden geteisterd door natuurrampen, overstromingen en droogte. In India loopt de temperatuur op tot boven 50 graden Celsius, gaf hij aan.

‘We moeten blij zijn dat we hier zijn. Maar laten we ook met respect omgaan met ons milieu, met onze natuur en die goed onderhouden. Dit is, wat wij verplicht zijn aan onze volgende generaties. Wij moeten die strijd voortzetten, wij moeten zorgdragen dat de cultuur en de taal behouden blijven’, beklemtoonde het staatshoofd.   

President Santokhi zei ook, dat terwijl we hier zijn, er in de wereld oorlogen gaande zijn om etniciteit, om geloof, omdat we van elkaar verschillen en verschillende achtergronden hebben. Als nazaat van een immigrant zei hij vol lof het volgende: ‘wij hebben laten zien dat we door heel hard te werken, doorzettingsvermogen, met tegenslagen, met vallen en opstaan, dat we vandaag in alle beroepsgroepen zichtbaar zijn. Dat we vandaag in alle lagen van de maatschappij zichtbaar zijn. Dat we vandaag hier in Suriname aanwezig zijn en met trots kunnen zeggen: ‘Ja mi breyti dat mi de na Sranan’.

De offers van voorouders waren niet gericht op materieel gewin, de offers van de voorouders die daar waren zonder dat ze de nodige instrumenten hadden en slechts met hun verstand en fysieke kracht moesten werken. Thans zijn wij uitgerust met zoveel moderne hulpmiddelen, zoveel instrumenten, laten we dat gedachtegoed vasthouden. Die strijd voor behoud van onze natie, strijd voor goede waarden en normen, maar strijd voor die natievorming. Dat we allemaal als nazaten van die immigranten die bromki dyari vormen. Dat we respect hebben voor onze groepen, cultuur, taal, religie. Dat respect is onze kracht. Dat respect dat wij hier ontwikkelen, daarvoor komen toeristen uit het buitenland om te aanschouwen. ‘Zij komen om dat te bekijken wat in andere landen bijna niet meer mogelijk is.’

Volgens de president moeten we gaan begrijpen dat de voorouders van toen geen strijd geleverd hebben voor zichzelf alleen, geen strijd geleverd hebben voor alleen rechtvaardigheid. Het is naar zeggen van de president, nazaat van Indiase immigranten, goed om na te gaan wat de beweegredenen waren van onze voorouders, wat ze allemaal meegemaakt hebben, wat ze doorstaan hebben, wat ze allemaal hebben moeten accepteren, maar welke strijd zij geleverd hebben. ‘Als we de diepere betekenis hiervan niet kennen, dan kunnen wij als nazaten onze rol niet goed begrijpen.’