Het leven was niet makkelijk. Het was hard werken om het hoofd boven water te houden. Desondanks heeft hij er het beste van gemaakt. Getrouwd, een gezin met zes kinderen die allen zelfstandig zijn. Helaas is zijn wederhelft hem reeds voorgegaan. In verband met 133 jaren Javaanse Immigratie had SUN een vlotte babbel met Siwoh Amel Ngoesmin. Hij was getrouwd met Roetinah Ngoesmin-Amatsidik. Het echtpaar heeft 63 jaar huwelijk op zitten. Zijn gouden en diamanten huwelijk heeft hij met zijn echtgenote mogen gedenken. ‘Ik ben 84 plus’, kondigde hij trots aan. In maart heeft hij zijn 84^e jaardag gevierd. Deze meneer is nog steeds flink, vitaal en sterk..

‘Ze werden geronseld’

Zijn ouders waren afkomstig uit Indonesië. Mama was pas elf jaar oud, toen ze voet zette op Surinaamse bodem. Hoe het er aan toe is gegaan, vertelde ze graag aan haar zoon. Middels mooie praatjes en beloftes werden zij door de blanken overhaald om naar Suriname te komen. Siwoh Ngoesmin praat dan in termen van ‘geronseld’. In 2008 is hij zelf naar Indonesië geweest om het adres van zijn ouders op te zoeken, in de hoop familieleden van hem aan te treffen. Helaas heeft deze reis hem niet veel opgeleverd. Blijkt dat de woonplaats waar zijn ouders voorheen woonachtig waren in Indonesië, een naamsverandering heeft ondergaan. Personen die hij daar aantrof, wisten helaas niets van zijn ouders af. ‘De oudere generatie is overleden’, berust hij zich in zijn zoektocht. Siwoh Ngoesmin blijft zijn ouders dankbaar dat zij ervoor gekozen hadden om na hun contractperiode, zich in Suriname te vestigen. Hij houdt van zijn land en zou zich in geen enkel ander land willen vestigen

Jonge jaren op plantage Slootwijk gewoond

Siwoh Ngoesmin heeft in zijn jonge jaren op plantage Slootwijk in het district Commewijne gewoond. Zijn ouders waren op deze plantage woonachtig. Aan plantage Slootwijk heeft hij mooie, dierbare herinneringen. Op deze plek leerde hij zijn echtgenote Roetinah Ngoesmin-Amatsidik kennen. Beiden gaven elkaar het ja-woord. Siwoh Ngoesmin heeft enkele jaren als chauffeur gewerkt. Het was zijn taak om de oogst aan koffie en cocoa naar voren te vervoeren. Het leven was niet mals, weet hij te vertellen. ‘Pina mang.’ Het betrof toen, de situatie voor de Onafhankelijkheid. ‘Om een dubbeltje te zoeken moet je goed zweten.’ Na een aantal jaren vertrok het echtpaar richting Paramaribo.

In Paramaribo waar Siwoh Ngoesmin nog steeds woonachtig is, is hij werkzaam geweest bij de firma Kersten als magazijnmeester. Daarnaast  volgde hij cursussen loonadministratie. Deze heeft hij met goed gevolg doorlopen. Vervolgens heeft hij 20 jaren zijn krachten gegeven aan het KNSM, Koninklijke Nederlandse Koersmaatschappij. In die periode was het ook hard werken geblazen om brood op te planken te zetten. . ‘Gujaba teng’, werd het genoemd, kan hij zich nog herinneren. Letterlijk vertaald de pit van de vrucht guave die beslist niet mals is. ‘De pit is zo hard, we hadden ook een hard leven toen.’ In het dagelijks leven houdt Siwoh Ngoesmin zich bezig met planten in zijn tuin voor eigen gebruik. Vanwege zijn energieke karakter is hij elke dag bezig op het erf. Dat dit goed beweeglijk en dynamisch leven hem tal van voordelen qua gezondheidstoestand oplevert, heeft hij recent mogen aanhoren van zijn medisch specialist.

Siwoh Ngoesmin is de oudere broer van de moeder van oud-assembleelid en burgermoeder van het district Commewijne Ingrid Karta-Bink. Toen zij door SUN werd gecontact voor een vraaggesprek in verband met de herdenking van de Javaanse Immigratie, gaf zij de eer aan haar oom Siwoh Ngoesmin. ‘Ze kennen mooie verhalen. Ze zijn de tweede generatie, in ben de derde generatie toch’, sprak Bink lachend.

Asha Bhagwat