Volgens een persbericht is bekendgemaakt dat het IMF-programma zal worden bijgesteld. Wat wordt verzwegen is dat Suriname wederom haar targets niet heeft gehaald en het IMF wederom de storting van de 3^e tranche gepland voor eind juni heeft geweigerd en nu kennelijk ook de 4^e tranche gepland voor eind september niet zal overmaken. Volgens het bericht zal de volgende toetsing in oktober/november plaatsvinden. Dat is volgens de door Suriname overeengekomen EFF met het IMF de periode dat de 5^e toetsing zou plaatsvinden. De hoofdonderhandelaar van ons land bij het IMF Drs. Karel Eckhorst heeft bekend gemaakt dat bij die toetsing een bijsturing van het IMF-programma centraal zal staan. Hij wijt het slecht uitvoeren van ons eigen Herstelprogramma (2020 –2022) en daardoor niet nakomen van de afspraken met het IMF aan de oorlog in Oekraïne. Dit is precies ook het argument die de op de vlucht geslagen ex-minister Hoefdraad ons probeerde wijs te maken toen de Regering Bouterse de economie de crisis van 2015-2016 injoeg. Het ligt nooit aan de politieke keuzes van de leiders, het is altijd de schuld van iets of iemand anders. Toen waren de internationale prijzen van olie gedaald, nu heet het de Oekraïne=oorlog.

Corruptie en verkeerd economisch beleid niet ”sugarcoaten”

De Regering blijkt maar geen controle over haar Inkomsten en Uitgaven te krijgen waardoor de Begrotingstekorten nog steeds niet kan afnemen. Maar ligt het aan de Oekraïne-oorlog dat de politieke leiders de afspraken met het IMF aan haar laars lapt. Wie is er verantwoordelijk voor dat onze leiders geen maat weten te houden met hun bestedingspatroon. Ze proberen elkaar te overtreffen in het luxeleven, bossen van gemeenschapsgelden aan benoemingen van Friends, Family en Sponsoren, aantallen beveiligers en volgauto’s, gebruik van meerdere helikopters, onnodige buitenlandse reizen etc. Ondertussen vergeet men dat men door het volk is verkozen om de nodige verbeteringsmaatregelen te treffen.

IMF heeft toch geen blinddoek op

Het IMF registreert ook de corruptieschandalen binnen de regeertop die haast elke week opduiken en het feit dat haast nooit iemand verantwoordelijk wordt gesteld, en van gerichte vervolging van de schuldigen en corrigerende maatregelen ter voorkoming van herhaling geen sprake is. Ze merken toch ook dat er van een doortastende uitvoering van de 184 maatregelen uit het Herstelplan welke over 4 maanden afloopt geen sprake is. De VES mag de monitoringsrapporten niet meer inzien. Naar schatting is er nog niet eens een kwart hiervan afgerond. IMF ziet toch ook dat de regering vanwege persoonlijke en partijpolitieke belangen de in het Herstelplan opgenomen belasting op goudproductie weigert te verhogen, de grondhuurvergoeding weigert te verhogen en in plaats daarvan particuliere gronden voor miljoenen US dollars opkoopt om onder partijloyalisten “gratis” te verdelen.

Regeren is …. vooruit schuiven

Ondertussen heeft de CFATF haar eindrapport uitgebracht nadat de Surinaamse regering uitgebreid de kans heeft gehad om uit te leggen waarom ze maar geen maatregelen treft om de groeiende corruptie en de wijdverspreide witwaspraktijken tegen te gaan. De regering krijgt een dikke onvoldoende van de evaluatiecommissie. Dit is geen verassing aangezien uit de Nationale Risk  Assessment het vorig jaar zal de vele misstanden overduidelijk waren geconstateerd en we dagelijks meemaken dat de regering geen vinger uitsteekt om deze daadkrachtig aan te pakken. Zo is er zelfs na 2 jaar nog steeds geen operationele Anti-Corruptiewet en hebben geen der PEPs (Politically Exposed Persons) hun vermogen en van hun en directe verwanten hoeven vast te leggen. Zo denken ze de dans te ontspringen. Zelfs de 4 coalitieleiders die het voorbeeld zouden moeten geven hebben dat niet willen doen. Elke maand vertraging in het herstel van de economie betekent dat het volk ca. 3% armer wordt. Om die reden zien wij geen heil in het bijstellen van het IMF-programma, want dat zal er alleen maar toe leiden dat het luxe leven van de regeerders van de coalitiepartijen VHP, ABOP, NPS en PL en hun verwanten ongestoord voort kan gaan en de problemen worden vooruitgeschoven naar de volgende regering.

De regering dient te doen wat ze in haar plannen heeft opgenomen en de uitgaven drastisch te verminderen en de inkomsten significant te verhogen. De Regering moet stoppen met het voortzetten van het beleid van de vorige Regering. Zo gaan we niet uit de crisis komen. Elke maand vertraging in het herstel van de economie betekent dat het volk ca. 3% armer wordt. Dit beleid biedt geen zicht op verbetering van de welvaart, integendeel gaat de verarming van het volk dat de vorige regering heeft ingezet onverstoord verder, aldus de VES.