Angelic del Castilho, voorzitter van de politieke partij DA’91, is heel resoluut over het verdelen (Abop) en verkopen (VHP) van levensmiddelenpakketten: “Het is het bewijs van hun falend beleid”. Zij bevestigen hiermee dat zij niet in staat zijn om de samenleving uit de armoede te halen door beleid uit te zetten. “Bovendien lijkt het op een onderlinge strijd tussen de Abop en de VHP. Dit zien wij ook in de regering. Er is geen eenheid van bestuur. Het lijkt alsof er een spel is tussen de president en de vicepresident: wie kan het goedkoopst geven en het beste product”. Echter wijst zij erop dat de samenleving wordt misbruikt voor een onderlinge competitie. Del Castilho benadrukt dat de president en vicepresident hun tijd beter besteden aan het maken van beleid. “Maar ze rijden juist rond als veredelde marktmeesters pakketten te verdelen”. Zij keurt dit ten zeerste af, omdat de samenleving arm gehouden wordt, armer wordt en tegelijkertijd geprofiteerd wordt op de armoede door de mensen een pakketje toe te schuiven in de hoop dat het een verkiezingswinst zal betekenen. Het verdelen van pakketten staat volgens haar schril in contrast met haar eigen uitspraken tegen het pakkettenbeleid van de voormalige regering (NDP). De politica zegt dat het ook niet zo kan zijn dat een regering concurrent wordt van de winkeliers, maar juist moet zorgen dat zij op een juiste wijze aan het product komt, dat er controle is (prijscalculatie conform wetgeving) en dat het product voldoet aan kwaliteitseisen. Ook is zij fel tegen volkswinkels door politieke partijen. “Politieke partijen moeten bestuurders produceren”.

Armoedegrens

De Nationale Loonraad heeft een advies uitgebracht voor het minimumuurloon van SRD 15,49. Daarnaast is de armoedegrens bepaald op SRD 3.097 door de commissie Armoede Grensbepaling. Del Castilho maakt zich zorgen over de vastgestelde bedragen, omdat het niet duidelijk is hoe het is gecalculeerd. Zij vraagt zich af als burgers met een bedrag van SRD 3000 in deze tijd kunnen rondkomen. “Ik daag de president en de ministers uit om met een bedrag van SRD 3000 te leven zonder alle genoegens van de staat”.

Tijdelijke brandstofsubsidie

“Ik begrijp dat de gewone burger in haar handen zit te wrijven om te zien wat de brandstofsubsidie zal worden, maar we moeten ons afvragen in hoeverre het zal helpen”. De subsidie zal komen uit niet gealloceerde middelen (verhoogde olieprijzen). Dit baart Del Castilho zorgen, zeker wanneer deze middelen niet gebruikt zullen worden om schulden af te lossen. SOL heeft aangegeven dat zij de subsidie niet meer kan voorschieten voor de overheid, de schuld is opgelopen tot USD 60 miljoen. “Dan vraag ik mij af voor wie de schuld wordt gespaard?”. Zij benadrukt dat deze last uiteindelijk terug op de schouders van de burger zal komen (boemerangeffect). Ook moet volgens haar niet vergeten worden dat het om een tijdelijke subsidie gaat, dus plannen lukt niet, “want je weet niet hoelang het duurt”.

Del Castilho had eerder gehoopt dat de extra middelen aangewend zouden worden op een structurele wijze in het sociaal vangnet. Hierdoor zouden mensen op lange termijn verlichting ondervinden. “Maar de tijdelijke subsidie is niet anders dan populisme. Ze gaan het even doen, omdat SOL heeft gezegd dat ze niet meer kunnen subsidiëren.” De politica voert aan dat de regering zich geen brandstofprijzen kan permitteren rond SRD 25. Dit zal gelijk effect hebben op de prijzen van goederen en diensten die nu reeds flink zijn verhoogd. Zij voegt eraan toe dat conform de verkiezingsbelofte van de regering, er subsidie zou komen voor de productiesector. “De vraag is als dit zal gebeuren.”

Johannes Damodar Patak