Uit de covid-19 cijfers van de afgelopen week, merken wij wederom een explosieve toename van de Covid-19 gevallen. In april 2020 werd Suriname internationaal geprezen voor de manier waarop zij de Covid-19 situatie heeft aangepakt. Helaas staat de regering na ruim ander halfjaar opnieuw het wiel uit te vinden, hoe om te gaan met deze situatie.

Ook onze reputatie en imago in de regio als land met een goed systeem voor het bestrijden van infectieziekten, wordt door deze regering totaal kapot geslagen. De bestrijding van Filaria, Malaria en tal van andere gevaarlijke infectieziekten zijn er voorbeelden van, die geheel ontbreken in ons land door een duidelijke preventieve aanpak van vorige regeringen.

Vanaf het aantreden van deze regering heeft zij de ernst van Covid-19 gebagatelliseerd, immers het werd getypeerd als te zijn ‘’een gewone griepje’’. Door deze houding werd ook de aanpak van de coronapandemie alsmede de algemene zorg zodanig politiek beïnvloed, waardoor velen de situatie beu zijn en ervoor hebben gekozen om regionaal en internationaal hun krachten te geven.

Het verloop van de Covid-19 aanpak, onderzoekingen en behandelingsmethoden zijn niet in een plan vervat en wordt er summier of helemaal geen informatie gedeeld met de samenleving. Het beloofde Covid-19 plan is na herhaaldelijk aandringen in het parlement nimmer gepresenteerd en kunnen wij ook vanaf de terugtrekking van deskundigen uit het Outbreak Management Team, concluderen dat er helemaal geen houvast is met betrekking tot de Covid-19 situatie in ons land.

Voorts worden er vooralsnog geen gezondheids- en Covid-19 gerelateerde voorlichtingsprogramma’s georganiseerd, waarbij met name de bevolking in het binnenland wordt geïnformeerd over de gevaren en hoe de aanpak het best uitgevoerd kan worden. De verschillende lockdown methoden hebben geen oplossing gebracht, de beloofde evaluatierapporten zijn uitgebleven en nooit gedeeld met de samenleving. Ondanks de vierde golf met de zeer besmettelijke Delta-variant en de explosieve stijging van Covid-19 gevallen, weigert de regering een duidelijke aanpak te presenteren. Het lijkt alsof de regering stuurloos is en het volk reddeloos is, terwijl ze zijn gekomen om het land te redden.

De bestorming van Covid-19 patiënten in de ziekenhuizen is aanzienlijk en de officiële cijfers tonen onsamenhangende informatie om een goed beeld te kunnen krijgen van de Covid-19 situatie. We bereiken record na record van het aantal corona doden. Dringt het tot de regering door dat wij kennelijk over enkele dagen de 1000^ste burger ten gevolge van Covid-19 zullen betreuren? Er is nog steeds een tekort aan gezondheidswerkers en de reguliere zorg dreigt verder ten onder te gaan met de tekorten aan medische hulpmiddelen, medicijnen, lange wachtlijsten, tekorten aan bedden en de vele personen die nog zonder een Bazo- of BZV kaart zitten. De medici hebben de noodklok reeds meerdere malen doen luiden, waar blijven de maatregelen? Kortom, de gezondheidszorg is onbetaalbaar geworden en is niet toegankelijk voor een ieder. Het is een complete fiasco geworden onder leiding van deze regering.

Het afkraken van het beleid van de vorige regering is slechts bedoeld om het eigen falen te verdoezelen. Vanaf het aantreden van deze regering, is er een gedoe geweest met de Cubaanse artsen, waarbij de missie onder een vergrootglas werd geplaatst en de HAPS werden gesloten. Dit in een situatie waarbij er handen tekort komen in de sector. Terwijl de minister van Volksgezondheid anderen verwijt voor hun dubbele functies, is hij zelfs nog werkzaam als vliegkeuringsarts. Hypocrisie ten top! Het is in ieder geval voer voor de juristen in relatie tot de Anti-corruptiewet.

Dat er veel mis is met het Covid-19 beleid behoeft geen uitleg. Er is geen alternatieve klinische behandelingsplan. De trials hiervoor worden nupas op gang gebracht na lang aandringen in het parlement. De eerste lijn zorg wordt niet efficiënt ingezet en is er nog steeds sprake van thuisisolatie in plaats van overheidsisolatie. Geen prioriteit voor een zorgvuldige data en statistiekverzameling, waardoor maatregelen niet gestoeld zijn op cijfers maar adhoc worden genomen. Tevens schort het nog steeds aan gerichte voorlichting en communicatie met betrekking tot vaccinatie awareness bij een diverse samenleving als Suriname.

De huidige situatie in de gezondheidszorg is uiterst precair en laat duidelijk zien dat het regime van Santokhi – Brunswijk, de machtspolitiek laat ­prevaleren boven het belang van goede gezondheidszorg voor de bevolking. De mensenrechten van de samenleving en die van de gezondheidswerkers worden hierdoor serieus bedreigd.

Jennifer Vreedzaam

Lid van de NDP in De Nationale Assemblée